Κυριακή 31 Μαΐου 2009

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΝΑΥΡΟΥ


Σας καλούμε όλους στη συγκέντρωση που διοργανώνεται από την επιτροπή πολιτών Αναύρου την 1η Ιουνίου ώρα 7.00μμ στο Δημαρχείο Βόλου με κύριους ομιλητές τους κ.κ. Σαρηγιάννη Γιώργο, Ομότιμο Καθηγητή ΕΜΠ και Βοϊβόνδα Σούλα, Αρχιτέκτονα Πολεοδόμο υπέρ της διατήρησης του κοινόχρηστου χαρακτήρα του Πάρκου Αναύρου και κατά της μετατροπής του σε χώρο ιδιωτικής χρήσης, μετατροπής που ξεκίνησε από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή Βόλου και δυστυχώς, όπως φαίνεται, συνεχίζεται και από την παρούσα Δημοτική Αρχή.

  • ΟΧΙ στην παραχώρηση δημόσιου χώρου στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ.

  • ΟΧΙ στην τσιμεντοποίηση του Πάρκου Αναύρου.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Το πάρτυ τελείωσε, τι κάνουμε από εδώ και πέρα? - Ανοιχτή συζήτηση της Α.Φ.Π.


Την Παρασκευή 22 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί στο Θόλο ανοιχτή συζήτηση τις Ανεξάρτητης Φοιτητικής Πρωτοβουλίας με θέμα της φοιτητικές εκλογές του 2009 και τη σημασία τους για το φοιτητικό συνδικαλισμό. Ώρα έναρξης 20:30 - Αίθουσα Σκουβαρά

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Κομματικοποίηση και εναλλακτικοί τρόποι δράσης στο πανεπιστήμιο και την κοινωνία - Εισήγηση της ΑΦΠ

Στην κοινωνία, όπως έχει διαμορφωθεί, οι πολίτες δε θεωρούν απλά την κομματικοποίηση σαν κάτι δεδομένο. Τη βλέπουν σαν ένα μέσο διεκδίκησης μιας καλύτερης ζωής, προώθησης αξιών, αλλά και πολλές φορές ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης. Η κομματικοποίηση ωστόσο δεν είναι μια γενικόλογη, αόριστη έννοια, είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο το οποίο συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη μιας κεντρικής πολιτικής ιδεολογίας. Το εκάστοτε κόμμα χρησιμοποιεί την ιδεολογία για να ερμηνεύσει ολόκληρη τη δομή της κοινωνίας, αλλά και για να προτείνει ένα ολοκληρωμένο σύστημα λειτουργίας για αυτήν.
Ο πρώτος όμως και βασικότερος στόχος μιας ιδεολογίας και άρα ενός οποιουδήποτε κομματικού μορφώματος είναι η διαιώνιση και η αναπαραγωγή τους. Αυτό σημαίνει πως οποιαδήποτε άποψη έρχεται σε αντίθεση με τα προηγούμενα, ή απλά προέρχεται από ένα διαφορετικό χώρο, απορρίπτεται αυτομάτως. Το άμεσο αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτήν την κατάσταση είναι ο διαχωρισμός των ανθρώπων και η αδυναμία τους να συνθέσουν οποιαδήποτε κοινή άποψη από μηδενική βάση.
Στην κοινωνία, η κατάσταση αυτή εκφράζεται μέσα από οργανώσεις, συσπειρώσεις και εκλογικές συνεργασίες, οι οποίες αναλαμβάνουν να πείσουν τους πολίτες ότι αποτελούν το μέσο για την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Στο πανεπιστήμιο η διαδικασία αυτή της έντονης κομματικοποίησης μπορεί κανείς να πει ότι ξεκινάει μετά την μεταπολίτευση. Τότε, οι κομματικές παρατάξεις εγκαθίδρυσαν στην ουσία ένα καθεστώς ελέγχου, μια έκφανση του οποίου ήταν η μετατροπή της συνδιοίκησης σε έναν γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό μηχανισμό για την εξυπηρέτηση συμφερόντων και πελατειακών σχέσεων, με σκοπό να τροφοδοτείται μια κοινωνία που θα λειτουργούσε με αντίστοιχες συνθήκες. Επιπλέον κληροδότησε στους φοιτητές τα αυτονόητα και καθορισμένα πλαίσια μέσα στα οποία κινούνται, τα οποία συνεχίζουν να είναι η αφετηρία αλλά και ο προορισμός. Αντίθετα με ότι μπορεί να πιστεύει κάποιος οι παρατάξεις αυτές δε λειτουργούν ανταγωνιστικά, αλλά συμπληρωματικά μεταξύ τους, διαιωνίζοντας το ίδιο το σύστημα. Το πανεπιστήμιο λοιπόν, το οποίο συχνά χαρακτηρίζεται ως το προοδευτικότερο κομμάτι μιας κοινωνίας φτάνει να λειτουργεί ουσιαστικά ως ένα ακόμη εργαλείο διατήρησης της υπάρχουσας κατάστασης.
Έχουν ωστόσο παρατηρηθεί κατά καιρούς προσπάθειες ανθρώπων να ξεφύγουν από αυτά τα αυτονόητα πλαίσια. Η φωνή αυτών των ανθρώπων άρχισε να ακούγεται ιδιαίτερα έντονα κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η δυναμική της εξέγερσης ξεπέρασε τα στενά καθορισμένα κομματικά όρια. Καμία κατεύθυνση. Καμία κομματική γραμμή. Καμία ιδεολογία. Αυτά ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά μέσα από τα οποία εκφράστηκε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι. Ο κόσμος βγήκε στο δρόμο και αντιστάθηκε, αντέδρασε, όρθωσε το ανάστημά του. Και δε χρειάστηκε κανένα επιτελείο να του πει τι είναι το καλύτερο για αυτόν, ποιο είναι το συμφέρον του. Σε ολόκληρη τη χώρα δημιουργήθηκαν αυθόρμητες διαδικασίες αυτοοργάνωσης σε οριζόντιο επίπεδο, διαδικασίες ζωντανές και απομακρυσμένες από κομματικά πλαίσια. Κανένα κόμμα δεν κατάφερε να εκφράσει αυτό που ένιωθε ο κόσμος, για έναν πολύ απλό λόγο: Η διαδικασία αυτή ξεπέρασε όλες τις περιχαρακώσεις και τις ταμπέλες, αλλά κυρίως έδειξε στον κόσμο ότι μπορεί να δράσει μόνος του.
Στους 3 μήνες που έχουν ακολουθήσει αυτά τα γεγονότα τα αποτελέσματα είναι ακόμη πιο σαφή: Στο πανεπιστήμιο οι ανένταχτοι φοιτητές αυτοοργανώνονται και εκφράζονται μέσα από ανεξάρτητές και αυτόνομες συλλογικότητες, οι οποίες έχουν ως στόχο την αναμόρφωση των συλλογικών διαδικασιών, ενώ προωθούν την ελεύθερη έκφραση των φοιτητών χωρίς αυτή να είναι συνδεδεμένη με την αποδοχή ενός «πακέτου» ιδεολογίας και την υπακοή σε κάποια γραμμή.
Αντίστοιχα πληθαίνουν τέτοιες φωνές και στους εργασιακούς χώρους και την κοινωνία γενικότερα. Παρατηρήσαμε τους αγρότες να απαρνούνται κομματικές ταυτότητες και να συσπειρώνονται με βάση την ιδιότητά τους, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι δεν είναι ούτε μπλε, ούτε πράσινοι. Αντίστοιχα η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα σε πρόταση που της έγινε από πολιτικά κόμματα ώστε να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές απάντησε: «Δεν ανήκα ποτέ σε καμία παράταξη, σε κανένα κόμμα και δεν θέλω να με ενοχλήσουν. Ντρέπομαι που ακούγονται αυτά τα πράγματα για υποψηφιότητά μου με κόμμα», ενώ συμπλήρωσε πως μόνο αν κατέβει επίσημα στις εκλογές η Παναττική Ένωση Καθαριστριών, τότε θα δεχθεί να συμμετάσχει. Πρόκειται για λογικές οι οποίες εκφράζονται από ένα συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι της κοινωνίας. Σε αυτήν τη βάση, οι πολίτες συγκροτούν ή συμμετέχουν σε συνελεύσεις γειτονιών και ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και δραστηριοποιούνται μακριά από κομματικές λογικές, λειτουργώντας αμεσοδημοκρατικά και αποφασίζοντας οι ίδιοι για τους εαυτούς τους και το μέλλον τους.
Οι ίδιοι οι πολίτες λοιπόν δίνουν μια απάντηση σε ένα σύστημα το οποίο δείχνει να έχει ξοφλήσει και φαντάζει ανίκανο να τους εκφράσει. Ο εναλλακτικός τρόπος δράσης δεν είναι κάτι το οποίο θα έρθει στο μέλλον, είναι κάτι το οποίο συμβαίνει ήδη και είναι στο χέρι όλων μας να συμβάλουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Εκδήλωση ΑΦΠ




1ο Πανελλαδικό Κάλεσμα Ανεξάρτητων και Αυτόνομων Σχημάτων - Συζήτηση με θέμα "Κομματικοποίηση και εναλλακτικοί τρόποι δράσης στο Πανεπιστήμιο και την Κοινωνία"


Η Ανεξάρτητη Φοιτητική Πρωτοβουλία ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 2008. Πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια ευρύτερης συνεννόησης και συνεργασίας των ανένταχτων φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε, αλλά και τον πόλεμο που δεχτήκαμε από τις κομματικές παρατάξεις έχουμε καταφέρει να κάνουμε σημαντικά βήματα.

Το Σάββατο 14 Μαρτίου θα διοργανώσουμε την πρώτη μας εκδήλωση με θέμα: «Κομματικοποίηση και εναλλακτικοί τρόποι δράσης στο Πανεπιστήμιο και την κοινωνία». Η εκδήλωση θα αποτελέσει παράλληλα και πανελλαδικό κάλεσμα όλων των ανεξάρτητων και αυτόνομων σχημάτων, με σκοπό να υπάρξει ανταλλαγή απόψεων, αλλά και να γίνει μια συζήτηση σχετικά με τη συνεννόηση και συνεργασία των ανένταχτων φοιτητών σε πανελλαδικό επίπεδο.


Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου (Θόλος) στις 13:30.



Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Ιδρυτικό κείμενο


Ανεξάρτητη Φοιτητική Πρωτοβουλία

Παρατηρώντας τον τρόπο λειτουργίας του φοιτητικού συνδικαλισμού, διαπιστώνουμε ότι όλη η οργάνωσή του γίνεται γύρω από αντινομίες. Από τη μία προτάσσει την ενότητα υπερασπιζόμενος τον ένα σύλλογο ανά σχολή και από την άλλη κυριαρχείται από τη διασπαστική λογική των κομματικά καθοδηγούμενων παρατάξεων.

Από τη μία διατηρεί εν μέρει ζωντανή την κουλτούρα της άμεσης δημοκρατίας μέσω των Γενικών Συνελεύσεων και από την άλλη αναπαράγει το θέαμα του κοινοβουλευτισμού μέσω του τρόπου που τελικά πραγματοποιούνται οι Γενικές Συνελεύσεις και ο φοιτητικός συνδικαλισμός όπου κυριαρχούν οι καταγγελίες, οι οξύνσεις των πολιτικών αντιπαραθέσεων των κομματικών παρατάξεων και η λαϊκιστική και ξύλινη γλώσσα.

Μέσα σε όλα αυτά κυριαρχεί η διαρκής προσπάθεια περιθωριοποίησης των ανένταχτων φοιτητών στην ίδια την καρδιά των συλλόγων, στις ίδιες τις Γενικές Συνελεύσεις. Η προσπάθεια αυτή είναι πολύ καλά συντονισμένη και πραγματοποιείται από όλες ανεξαιρέτως τις κομματικές παρατάξεις.

Υπάρχουν ωστόσο εστίες αντίστασης. Ανεξάρτητες φοιτητικές συλλογικότητες που λειτουργούν με τελείως διαφορετική λογική. Συλλογικότητες που δεν περιορίζονται από κομματικές γραμμές και ιδεολογικά στεγανά, αλλά διαμορφώνουν μέσα από πραγματικά αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες τη δική τους γνώμη. Συλλογικότητες που δεν εξυπηρετούν μικροπολιτικά και κομματικά συμφέροντα, αλλά δρουν αποκλειστικά προς όφελος της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Διαπιστώνοντας λοιπόν την ταύτιση των απόψεών μας στις βασικές αρχές που θεωρούμε ότι πρέπει να διέπουν το φοιτητικό συνδικαλισμό, αλλά και την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα μέτωπο αντίστασης στο πολιτικό κατεστημένο που χρόνια τώρα ελέγχει το ελληνικό πανεπιστήμιο, προχωράμε στη δημιουργία μιας ένωσης όλων των ανεξάρτητων σχημάτων του Βόλου.

Οι βασικές μας αρχές είναι:

· Πλήρης ανεξαρτησία από κομματικούς φορείς.

· Ισοτιμία όλων των μελών.

· Καμία ιεραρχία, κανένα αξίωμα, λειτουργούμε χωρίς γραμματέα και χωρίς κεντρική επιτροπή.

· Καμία γραμμή προς τα σχήματα και καμία δέσμευση για την υιοθέτηση κοινών απόψεων.

Οι στόχοι μας είναι:

· Η προσπάθεια αναμόρφωσης του χαρακτήρα των συλλογικών διαδικασιών.

· Η ελεύθερη διαβούλευση και έκφραση απόψεων χωρίς κομματικές γραμμές και τυφλή ιδεολογία

· Η αλληλοϋποστήριξη σε ενδοτμηματικά και ακαδημαϊκά θέματα.

· Η ενημέρωση για τα προβλήματα των άλλων τμημάτων.

· Η προώθηση κάθε πρωτοβουλίας που ενισχύει τη συλλογική δράση των φοιτητών.

· Η πραγματοποίηση κοινών δράσεων όπου και όταν αυτό είναι εφικτό.

· Η δημιουργία ασπίδας προστασίας κάθε ανεξάρτητης συλλογικότητας απέναντι σε κάθε είδους κομματικοποίηση.

Ανεξάρτητοι Πολιτικών Μηχανικών

ΕΑΑΔ (Αρχιτεκτονική)

Ε.Κ.Α.Χ. (Χωροταξία)

Φ.Α.Κ. Δικτύων

Φ.Α.Κ.Οικονομικού